- dumanlatmaq
- f.1. Bax dumanlandırmaq. Arabanın boynunda çöməlmiş, domuşub oturan Əsgər çırt çubuğunu qurdalayıb tüstüsünü dumanladır, hey fikirləşirdi. Ə. Vəl..2. məc. Qarışdırmaq, fikrini çaşdırmaq. Qızğın ehtiraslar <Rüstəm kişinin> fikrini dumanlatmışdı. M. İ..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.